Και πάλι καλά να λες!!! Και σε ενημερώνει, και -μεταξύ μας- το δωμάτιό της είναι σε καλύτερη κατάσταση από το δικό μου! (να δεις του Ακη, Σάββατο βράδυ, αφού έχουν έρθει 2-3 φίλοι του να παίξουν, μόνο αυτό σου λέω! Εγώ δεν πλησιάζω ούτε απ' έξω -ο ήρωας πατέρας πάει!)
Και δεν σου ξαναλέω να μου τη φιλήσεις -το κάνεις έτσι κι αλλιώς, χο χο χο ! :)))))
Καλή βδομάδα
υγ.Και δλδ τι έχουν οι μάνες-blogger, εεε; Ε; :))))
@sandman, ειδικά αυτό το "θα πρέπει να σε σκοτώσω", όσο για προειδοποιητικό, είναι προειδοποιητικό... :-(
@πάνωκ, άρα, πάλι η επιβολή της τάξης παρεμποδίζει την ελεύθερη μετακίνηση του προλεταριάτου χωρίς να κινδυνεύει η σωματική του ακεραιότητα ;-)
@νατασσάκι, πφφφφ! φίλοι και αηδίες! εμείς γλυκιά μου το κάνουμε μόνοι μας, χωρίς καμιά εξωτερική αρωγήν :-( Υ.Γ. Οι μανούλες είναι θαύμα όταν είναι γλυκιές και τρυφερές (σαν κι εσένα) και όταν όλα του παιδιού είναι καινούργια και πανέμορφα κι όταν σε κάθε άνοιγμα των χεριών του υπάρχει θέση για σένα! Όταν είναι σαν κι εμένα (η Πέιλιν χωρίς το αρκουδοτόμαρο) κι όταν το παιδί σε εκδιώχνει παντοιοτρόπως για να δομήσει την ιδιωτικότητά του στην οποία εσύ δεν έχεις πια θέση, είναι μάλλον αξιοθρήνητο (pathetic που λέει και ο Ίνδικτος στο εξωτικό Ντεπώ...)
@νατασσάκι, ξανά, σε σύγκριση με το φυσικό μου είναι χάρμα...
@σελιτσάνε, εμένα μου λες, μια χαρά... από αντίστοιχες συνθήκες υγιεινής ξεκίνησε η μαύρη πανώλη τον Μεσαίωνα ;-)
@νατασσάκι, άσε, μην παραμυθιάζεσαι! γιός και ξεγιός... όσο και να σ' αγαπά και να σου έχει αδυναμία, στις εκδηλώσεις της τρυφερότητάς του θα είναι το λιγότερο φειδωλός (μπροστά δε σε τρίτους... δεν υπάρχει λέξη)
@penelope, της το έδειξα κι αντί να πει πάλι ρεζίλι γίναμε γέλαγε κι έλεγε είδες τι λέει ο sandman? τι δουλειά είχες μέσα?
@ανώνυμε, ούτε με καρμπόν να τα βγάζαν τα σκασμένα! ή μάλλον ούτε με καρμπόν να κάναμε (εμείς, οι και καλά παραπονούμενοι) τα ίδια λάθη όλοι στο μεγάλωμά τους
@mamma, τι είναι αυτά που λες καλή μου? εγώ είμαι κυδωνιά (ξέρεις αυτή η στιφή η που δεν τρώγεται με τίποτα, αλλά πάντως της οικογενείας των ροδοδών) και αυτή είναι γκρέηπφρουτ (ξέρεις αυτό το ξινό που δεν τρώγεται με τίποτα, αλλά πάντως της οικογενείας των εσπεριδοειδών)
Σε ένα βομβαρδισμένο δωμάτιο δεν μπαίνεις ποτέ αγαπητή. Γιατί θα ανακαλύψεις πράγματα που δεν θα σε κάνουν να αισθανθείς καλύτερα. Και το ξέρει αυτό η μικρή γι αυτό και το σημείωμα στην πόρτα. Κατά βάθος σε προστατεύει. :)
@island, ακριβώς! βομβαρδισμένο και υπό διοίκηση κυανοκράνων... αφού στην ερώτηση "πού μένετε?", απαντάμε "οι ενήλικοι της οικογενείας στο Χαλάνδρι η Ν. πάλι, στο Κόσοβο..." ;-)
Χαοτική η απόσταση Χαλανδρίου και Κσσόβου. Θα προτιμήσω το Χαλάνδρι με το ωραίο του ρέμα (αν και παραμελημένο). Θα το προτιμήσει και κόρη σας κάποια στιγμή. Είμαι σίγουρος.
Mamma, son tanto felice perchè ritorno da te. La mia canzone ti dice che è il più bel giorno per me. Mamma, son tanto felice, viver lontano perchè? Mamma, solo per te la mia canzone vola, mamma, sarai con me tu non sarai più sola. Quanto ti volgio bene, queste parole d'amore, che ti sospirano il mio cuore forse non s'usano più. Mamma, ma la canzone mia più bella sei tu, sei tu la vita e per la vita non ti lascio mai più. Mamma, maipiùuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu... Καλή δύναμη, συντρόφισσα!
@νίκο, αυτή είναι η ελπίδα μου ότι ακόμα κι αν ΔΕΝ είμαι η ζωή της, ακόμα κι όταν θα μ' αφήσει (νομοτελειακό, αυτό, σαν τα αγριοκούνελα, κοιτάζουν πότε θα το σκάσουν), ποτέ δε θα είμαι μόνη μου όσο (ξέρω ότι) υπάρχει...
Δεν καταλαβαίνω! Τι έχει το δωμάτιο; (Μήπως έχεις μια φωτογραφία του δικού σου δωματίου, εκείνης της ηλικίας; ) Και το άλλο που επίσης δεν καταλαβαίνω είναι το τι θα πρέπει να κάνω (όπως και όλοι οι άλλοι) τώρα που είδα το δωμάτιο; Πρέπει να ορίσω τόπο και χρόνο για να έρθει να με σκοτώσει, ή μπορώ να θανατωθώ μόνος μου (να αυτοκτονήσω) ; :) :)
Ως μάνα καταλαβαίνω τον πόνο σου. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το πάρεις ΧΑΛΑΡΑ. Και να ρίξεις το φταίξιμο στον πατέρα του με μία φράση του στυλ: "Όλα τα στραβά σου πήρε".
35 σχόλια:
γέλιο των παιδιών...
φρίκη των μορφών και των εδώ αντικειμένων...
Α.Rimbaud Πρωινό μέθης (Εκλάμψεις)
... και δε θέλω προβοκατόρικα σχόλια του τύπου "κι εσύ με το παιδί είσαι...."
Σε προειδοποίησε όμως ε? Εσύ τα ήθελες και τα έπαθες.
Στο χάος ενυπάρχει η τάξη Μενιέκ!
Και πάλι καλά να λες!!!
Και σε ενημερώνει, και -μεταξύ μας- το δωμάτιό της είναι σε καλύτερη κατάσταση από το δικό μου!
(να δεις του Ακη, Σάββατο βράδυ, αφού έχουν έρθει 2-3 φίλοι του να παίξουν, μόνο αυτό σου λέω! Εγώ δεν πλησιάζω ούτε απ' έξω -ο ήρωας πατέρας πάει!)
Και δεν σου ξαναλέω να μου τη φιλήσεις -το κάνεις έτσι κι αλλιώς, χο χο χο !
:)))))
Καλή βδομάδα
υγ.Και δλδ τι έχουν οι μάνες-blogger, εεε; Ε;
:))))
υγ2. Στράτο, ετοιμάζεται!!! ;)
Ξέχασα να σχολιάσω το σκιτσάκι -δεν σου έχουν πετύχει το μαλλί! :ppp
(μια φορά βρήκα κι εγώ ευκαιρία να σε πειράξω!Σιγά που θα την άφηνα στους άλλους!:pp)
:*
Μα...τι έχει το δωμάτιο;Μια χαρά είναι!
(Εξάλλου:"κι εσύ με το παιδί είσαι....").
Σελιτσάνος.
@sandman, ειδικά αυτό το "θα πρέπει να σε σκοτώσω", όσο για προειδοποιητικό, είναι προειδοποιητικό... :-(
@πάνωκ, άρα, πάλι η επιβολή της τάξης παρεμποδίζει την ελεύθερη μετακίνηση του προλεταριάτου χωρίς να κινδυνεύει η σωματική του ακεραιότητα ;-)
@νατασσάκι, πφφφφ! φίλοι και αηδίες! εμείς γλυκιά μου το κάνουμε μόνοι μας, χωρίς καμιά εξωτερική αρωγήν :-(
Υ.Γ. Οι μανούλες είναι θαύμα όταν είναι γλυκιές και τρυφερές (σαν κι εσένα) και όταν όλα του παιδιού είναι καινούργια και πανέμορφα κι όταν σε κάθε άνοιγμα των χεριών του υπάρχει θέση για σένα! Όταν είναι σαν κι εμένα (η Πέιλιν χωρίς το αρκουδοτόμαρο) κι όταν το παιδί σε εκδιώχνει παντοιοτρόπως για να δομήσει την ιδιωτικότητά του στην οποία εσύ δεν έχεις πια θέση, είναι μάλλον αξιοθρήνητο (pathetic που λέει και ο Ίνδικτος στο εξωτικό Ντεπώ...)
@νατασσάκι, ξανά, σε σύγκριση με το φυσικό μου είναι χάρμα...
@σελιτσάνε, εμένα μου λες, μια χαρά... από αντίστοιχες συνθήκες υγιεινής ξεκίνησε η μαύρη πανώλη τον Μεσαίωνα ;-)
ναι, καλά
για πόσο ακόμα, νομίζεις;
:p
(θα μου πεις: για όσο.. Ε, ναι, είναι γιος, γι' αυτό!)
(και τελικά, αφού, κατά βάθος, κι εσύ με το παιδί είσαι..!)
χο χο χο
:)))
Tης εδειξες το βλογ σου ???? Εδώ και τώρα.. μαμάδες ενωμένες θα κατεβούμε με πλακάτ στο public για ένα cosmopolitan ;)
δε μου λές μενιεκ, με ποιο δικαίωμα μπήκες στο δωμάτιο της κόρης μου;
ή μήπως είναι η δική σου;
εδώ ταιριάζει το ...
όλες ίδιες είναι...
κι είναι υπέροχες, κι ας είναι άταχτες...
ακατάστατες.
αξιαγάπητες.
που αλλάζουν. όχι μόνο ρούχα. αλλάζουν.
@νατασσάκι, άσε, μην παραμυθιάζεσαι! γιός και ξεγιός... όσο και να σ' αγαπά και να σου έχει αδυναμία, στις εκδηλώσεις της τρυφερότητάς του θα είναι το λιγότερο φειδωλός (μπροστά δε σε τρίτους... δεν υπάρχει λέξη)
@penelope, της το έδειξα κι αντί να πει πάλι ρεζίλι γίναμε γέλαγε κι έλεγε είδες τι λέει ο sandman? τι δουλειά είχες μέσα?
@ανώνυμε, ούτε με καρμπόν να τα βγάζαν τα σκασμένα! ή μάλλον ούτε με καρμπόν να κάναμε (εμείς, οι και καλά παραπονούμενοι) τα ίδια λάθη όλοι στο μεγάλωμά τους
Καταλαβαίνω... το μήλο ακριβώς κάτω από την μηλιά!!!!
@mamma, τι είναι αυτά που λες καλή μου? εγώ είμαι κυδωνιά (ξέρεις αυτή η στιφή η που δεν τρώγεται με τίποτα, αλλά πάντως της οικογενείας των ροδοδών) και αυτή είναι γκρέηπφρουτ (ξέρεις αυτό το ξινό που δεν τρώγεται με τίποτα, αλλά πάντως της οικογενείας των εσπεριδοειδών)
γκρέηπφρουτ????
η Ν.?????
ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!
(πού είναι κι αυτός ο adaeus, όταν τον χρειάζομαι;)
:pp
Αυτό το τελεσήγραφο μην το πετάξεις.
Κάποτε ο πόλεμος θα τελειώσει ,πόσα χρόνια θα κρατήσει?
Οταν το παιδί δεν θα είναι παιδί και η μανούλα-μανούλα θα είναι και πάλι το ίδιο μανούλα-μανούλα θα το βλέπετε και θα γελάτε και οι δύο...
Δηλαδή πώς θέλεις να είμαστε με το μέρος σου; Αφού σε προειδοποίησε το παιδί για το ...καλό σου!
Μα δεν ακούς κι εσύ! :)))
@νατασσάκι, έλα ντε... ΠΟΥ είναι??
@habilis, και τώρα γελάμε αλλά για άλλους λόγους η κάθε μια
@gatti, δεν ακούω η ρημάδα... δεν ακούω ;-)
Σε ένα βομβαρδισμένο δωμάτιο δεν μπαίνεις ποτέ αγαπητή. Γιατί θα ανακαλύψεις πράγματα που δεν θα σε κάνουν να αισθανθείς καλύτερα. Και το ξέρει αυτό η μικρή γι αυτό και το σημείωμα στην πόρτα. Κατά βάθος σε προστατεύει. :)
@island, ακριβώς! βομβαρδισμένο και υπό διοίκηση κυανοκράνων... αφού στην ερώτηση "πού μένετε?", απαντάμε "οι ενήλικοι της οικογενείας στο Χαλάνδρι η Ν. πάλι, στο Κόσοβο..." ;-)
προστασία του ιδιωτικού χώρου δια του χάους χαχαχα αλλά εμένα με τρομάζει κι η υπερβολική
τακτοποίηση, το ψείρισμα.
Τώρα, προσφορά...έχω ένα φλογοβόλο
Έπρεπε να κλειδώσει και να πετάξει το κλειδί....
@coco, πάσα προσφορά δεκτή
@antinetrino, ΕΓΩ πότε θα κλειδώσω και θα πετάξω το κλειδί :-Ρ
Τη Μαφάλντα έχεις κόρη;;
Χαοτική η απόσταση Χαλανδρίου και Κσσόβου. Θα προτιμήσω το Χαλάνδρι με το ωραίο του ρέμα (αν και παραμελημένο). Θα το προτιμήσει και κόρη σας κάποια στιγμή. Είμαι σίγουρος.
@coco, τώρα που το λες....
@island, ελπίζω, όσο ζω ελπίζω
Mamma, son tanto felice perchè ritorno da te. La mia canzone ti dice che è il più bel giorno per me. Mamma, son tanto felice, viver lontano perchè? Mamma, solo per te la mia canzone vola, mamma, sarai con me tu non sarai più sola. Quanto ti volgio bene, queste parole d'amore, che ti sospirano il mio cuore forse non s'usano più. Mamma, ma la canzone mia più bella sei tu, sei tu la vita e per la vita non ti lascio mai più. Mamma, maipiùuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu... Καλή δύναμη, συντρόφισσα!
@νίκο, αυτή είναι η ελπίδα μου ότι ακόμα κι αν ΔΕΝ είμαι η ζωή της, ακόμα κι όταν θα μ' αφήσει (νομοτελειακό, αυτό, σαν τα αγριοκούνελα, κοιτάζουν πότε θα το σκάσουν), ποτέ δε θα είμαι μόνη μου όσο (ξέρω ότι) υπάρχει...
Δεν καταλαβαίνω!
Τι έχει το δωμάτιο;
(Μήπως έχεις μια φωτογραφία του δικού σου δωματίου, εκείνης της ηλικίας; )
Και το άλλο που επίσης δεν καταλαβαίνω είναι το τι θα πρέπει να κάνω (όπως και όλοι οι άλλοι) τώρα που είδα το δωμάτιο;
Πρέπει να ορίσω τόπο και χρόνο για να έρθει να με σκοτώσει, ή μπορώ να θανατωθώ μόνος μου (να αυτοκτονήσω) ; :) :)
Καλησπέρα
Ως μάνα καταλαβαίνω τον πόνο σου. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το πάρεις ΧΑΛΑΡΑ. Και να ρίξεις το φταίξιμο στον πατέρα του με μία φράση του στυλ: "Όλα τα στραβά σου πήρε".
@sotiri, έλα μου ντε? κι εγώ αυτή την απορία έχω... όσο για το δικό μου, άσε... κρυφό κι ανομολόγητο
@sulpice, το σκέφτηκα, αλλά έλα μου που με πρόλαβε!!!
Χμ... Δεύτερη λύση: το φιλοσοφείς. Σκέψου ότι μέσα στο χάος, υπάρχει και τάξη.
@sulpice, άσε! από φιλοσοφία αυτό το βλόγον έχει πήξει ;-)
Nα 'ξερες πόσο καλό μου έκανε αυτό το παιδί ή μάλλον αυτά που έγραψε αυτό το παιδί....
χχχχχ
@φωτούλα, υποπτεύομαι ότι βλέπεις εδώ ένα preview της Νάσιας και της Νερίνας σου :-)
Δημοσίευση σχολίου