Επειδη (όπως σωστά παρατήρησε και η Μετεωρίτης) αυτό το κεράκι στοίχειωσε και κάθε φορά που μπαίνω/μπαίνουμε μας ψυχοπλακώνει, είπα να βάλω κάτι που θα μου/μας φτιάξει το κέφι, κάτι που θα μας πείσει ότι τίποτα δεν είναι εντελώς χαμένο...
Και σαν συμπλήρωμα στην εικόνα (που μου την έστειλε ένας από τους καλύτερούς μου φίλους για να αντιμετωπίσω τις ημικρανίες μου), ακούστε (ειδικά εσείς οι εναλλακτικοχαρντροκάδομεταλοχιπχοπάδες μου, που προσπαθώ να σας παρακολουθήσω, αλλά όλο στα κλασικά ακουσματάκια μου γυρνώ, να βρω καταφύγιο) και το πιο πιο πιο πιο πιο πιο πιο πιο πιο πιο (δεν ξέρω αν καταλάβατε το πνεύμα...) αγαπημένο κομμάτι μου στον κόσμο... Είναι το Abdelazar suite του Purcell , η απλότητα και η ομορφιά του οποίου (ειδικά στο Rondo), δείχνει με πόσα ελάχιστα πράγματα παράγεται η τελειότητα :)
| 01 Abdelazar Suite... |
Υ.Γ. Επειδή μ' αρέσει πάρα πολύ, θα κάνω την υπέρβαση και θα το βάλω (σήμερα και αύριο μόνο, μην τρομάζετε) στο auto-play, (το οποίο μισώ και όταν βρίσκομαι σε σελίδες με αυτόματη μουσική, ψάχνω σαν τρελλή που είναι το ρημάδι για να το κλείσω...)
Υ.Γ2. Το Abdelazar, εναλλακτικοί μου, το θεωρούσε και ο Britten (αυτός που έβγαλε την κλασική από το δωδεκάφθογγο, με λίγα λόγια ο πατέρας ολωνών σας) τόσο τέλειο, που το χρησιμοποίησε στον Οδηγό Ορχήστρας για Νέους (του)
21 σχόλια:
Καλημέρα ΜΕΝΙΕΚ! :-)
Ευχαριστούμε που μας φτιάχνεις τη διάθεση!!! :-)
Σε ποιον το αφιερώνεις???
ΜΕΝΙΕΚουλα μου....Μας έβαλες να ακούσουμε το πιο-πιο-πιο-πιο......κομμάτι σου????? στον κόσμο???
χιχιχι
Υ.Γ. Πως πάνε οι ημικρανίες είπαμε????
χρειαζόταν λές η λέξη αγαπημένο ε? πάω να τη βάλω...
καλημέρα MENIEK!!
Υ-πέ-ρο-χο το κομμάτι, το πιο-πιο-πιο-καταλάβαμε ποιο, το έβαλα δυνατά, το έβαλα ξανά και ήρθε ένας συνάδελφος και μου χτύπησε την πόρτα. "Τι ακούς"; με ρώτησε (με έχει συνηθίσει να παίζω πιο καφρο-κόμματα) και με ύφος 12 καρδιναλίων (και ελπίζω με σωστή προφορά!) τον ενημέρωσα και καταχάρηκε η ψυχή του.
Σου έχω πει πως ο πιο αγαπημένος μου καλλιτέχνης (εκτός από τον bowie) είναι ο Ph. Glass;!!).
Για να δεις ότι η φίλη σου η μετεωρίτισσα δεν είναι μόνο καφρίνα!!
Πολλές καλημέρες meniek!
ΜΑΝΙΕΚ θα έπρεπε να λέγεσαι!!
Το blog σου διαβάζεται ΚΑΙ ακούγεται ΜΕΤΑ ΜΑΝΙΑΣ!!
Πολλά φιλιά και ελπίζω οι ημικρανίες να πέρασαν... α, στο καλό πια!
@μετεωρίτη, χαίρομαι που σου άρεσε, κι εγώ τρελλαίνομαι για Glass και για Bowie (κάνοντας πως τη δεκαετία του 80 δεν ζούσε, τον είχαν απαγάγει εξωγήινοι και είχαν αφήσει μια (κακόμουση και κακόγουστη) ρέπλικά του στη γη...). Όσο για τις ημικρανίες πέρασαν αλλά έχω ένα ζόρικο πρότζεκτ και άντε να δούμε πώς θα ανταπεξέλθω :(
@Jo το διόρθωσα, το είδες? Αφού στο έχω πει... μ' αρέσουν οι παρατηρήσεις διορθώνομαι :)
Υπέροχος ο Purcell! Ευχαριστούμε. Και ο Μπρίτεν είναι ο αγαπημένος μου από τους πιο σύγχρονους "κλασικούς".
Ευχαριστώ και για τα υπέροχα σχόλιά σου στα μπλογκς μου.
Μια μέρα είπα να μείνω σπίτι και να το παίξω λίγο κλασική νοικοκυρά, αλλά από το... πρότζεκτ μου 'μεινε μόνο το "κλασική" και την έκαψα τη φασολάδα (πόσο ταλέντο πρέπει να έχεις για να κάψεις φασολάδα;!) περιμένοντας να τελειώσει το κομμάτι.
Άντε, χαλάλι του και χαλάλι σου, αφού το ίδιο καταφύγιο μοιραζόμαστε.
:)
καλά, meniek,
ΠΑΛΙ πέφτεις στα λόγια μου...!!
Μία μέρα θα ανεβάσω post για τα 80'ς και τον πολυαγαπημένο μου Bowie (ο οποίος ήταν και η αφορμή για να έρθω "πιο κοντά" με τον Γιάννη, που επίσης λατρεύει τους 2 που αναφέραμε...!!)
ΠΟΣΟ ΜΑ ΠΟΣΟ ΜΕ ΚΑΛΥΨΕΣ, ΞΑΝΑ!!!!!
Να ακούσεις τον Γιάννη να μιλάει για τα 80's και τον bowie... δεν σου λέω τίποτα!!
Θα σου πει αυτός!!
Έτσι και διαβάσει το σχόλιό σου (που θα το διαβάσει γιατί όλα μαζί τα διαβάζουμε, απλά το πληκτρολόγιο δεν δουλεύει με 4 χέρια!!!) ανάμενε σχόλιο!!
meniek, I LOVE YOU!!
Μην ανησυχείς, η μουσική κάνει κύκλους, θα την ξανα-ανακαλύψουμε!
"...αγαπημένο κομμάτι μου στον κόσμο..."
Μπορεί να τοποθερτηθεί ως link στη διπλανή στήλη?
Είναι υπέροχο όντως...
θα βρω (?) λίγο χρόνο να κάνω ένα μουσικό ποστάκι...
με έφτιαξες...
.το βρίσκω απαράδεκτο ένας ντιτζέι να μην είναι διαβασμένος και να μην ξέρει τα καλύτερα από όλα τα είδη μουσικής, ..ώστε όταν πας στο εναλλακτικό μπαρ ή στο ροκχεβιμεταλοφιόγκους μπαρ και θέλεις να ακούσεις Purcel θα το έχει να στο παίξει σε διασκευή Tool.. γιατί η μουσική λέω εκσυγχρονίζεται κιόλας. :))))
@sandman, χαίρομαι που σου άρεσε, το blog με τις κούκλες είναι τέλειο (γενικά τα blog σου είναι τέλεια) και όχι ευγενικά τα σχόλιά μου)
@just me, ο έρωτάς μου για αυτό το κομμάτι ήταν κεραυνοβόλος. Την πρώτη φορά που το άκουσα ήταν στο ραδιόφωνο, στο τρίτο (που άλλου) ενώ οδηγούσα στην Κηφισίας. Αναψε το φανάρι κι εγώ ακίνητη να περιμένω να ακούσω τι είναι αυτό που ακούω... Πίσω να κορνάρουν, μέχρι που ξύπνησα, έκανα δεξιά με τα αλαρμ αναμένα, άκουσα από τον παρουσιαστή ποιο είναι και κατέβηκα την ίδια μέρα (εγώ, η βασίλισα της αναβλητικότητας!!!!) στην όπερα, όπου βρήκα και αυτή την εκτέλεση (μόνο) από την ορχήστρα του BBC σε ζωντανή εκτέλεση...
@μετωρίτη, ας μην συγκρίνουμε τα ψυχικά τραύματα που μας άφησε η δεκαετία του 80, γιατί λάβε υπόψη σου ότι εγώ σ' εκείνη την δεκαετία ήμουν στην μετεφηβεία κι εσύ στο δημοτικό (υποπτεύομαι κι ο Γιάννης...) τη δεκαετία της βάτας εγώ την έβγαλα με τα μακώ (ενίοτε του καλού μου) και εναλλασόμενα τζιν (οπότε, καταλαβαίνεις τι παθαίνω όταν ακούω για revival των eighties στη μόδα, εγκεφαλικό), επιβίωσα, δε, μουσικά, με Bush, Cohen, Faithfull, τα συγκροτήματα των seventies (ρετρό και καλά) και φυσικά τον Δούκα (ναι ομολογώ... είμαι φαν του Ferry, σκοτώστε με...). Βέβαια το καλό είναι ότι τότε ανακάλυψα την όπερα και την κλασική... Μ' αρέσει, η ιδέα του πληκτρολογίου a quatre mains και χαίρομαι που εμπίπτετε σ' αυτή την κατηγορία χρηστών...
@ανέστη, πραγματικά το ελπίζω, αλλά πώς θα ξανα-ανακαλύψουμε κάτι που κανείς δε μας έδειξε έστω και μία φορά?
@τάσο, χαίρομαι πολύ που σου άρεσε, θα το βάλω, αλλά μπορείς να το κατεβάσεις και απο το esnips, η μουσική είναι για να την μοιραζόμαστε
@navigator, θα περιμένουμε τα ποστ σου (μουσικά ή ποιητικά) είναι πάντα φανταστικά...
@farinelli, καλέ μου, υποκλίνομαι...
Πάλι με κάνετε και κοκκινίζω...
"να το κατεβάσεις και απο το esnips"
Λίγο άκομψα αλλά τα κατάφερα
ευχαριστώ
Γεια, έχω μια εγκατάλειψη και μια κατάληψη, επίσης εγώ δεν είχα πρόβλημα με το κερί, σου έδινε την αίσθηση ότι μπορούσες να το σβήσεις όποτε το αποφάσιζες εσύ.
καλό σαββατοκύριακο
@sandman, σου πάει τουλάχιστον το κόκκινο?
@τάσο, τι άκομψα?
@νερίνα μου, δυστυχώς άπαξ και ανάψει...
τι άκομψα?
Στην αρχή μετά το διόρθωσα
γιατί;!
Τι έχει ο Ferry;!!
Ήταν ο μόνος άντρας που ήταν ντυμένος στα λευκά (από την κορυφή ως τα νύχια, ναι, ναι, και το πατούμενον!) ΚΑΙ ΕΔΕΙΧΝΕ ΑΨΟΓΟΣ!!
Καλησπέρα!!
@μετεωρίτη, σε βρίσκω παααααρα πολύ σωστή!
@τασος, οκ
Δημοσίευση σχολίου