"H ομορφιά του παρελθόντος είναι το αποτέλεσμα, όχι ο λόγος της νοσταλγίας"
Μ. Foucault

Σάββατο 17 Μαΐου 2008

....μια λέξη στο άσπρο χαρτί.....











Εδώ και 167 χρονια, με θαυμαστή επιδεξιότητα και συνέπεια, ο μεγάλος βεζύρης φροντίζει και μοχθεί ώστε με το άριστο εκπαιδευτικό σύστημα του βιλαετιού, τόσο όσον αφορά...







στις διοικητικές υπηρεσίες
























στις υποδομές





















όσο και στο εκπαιδευτικό προσωπικό....
















να εκπαιδεύει ζωντανά, ενημερωμένα και χαρούμενα παιδιά






















Αφιερωμένο στη Ν. (το opus magnum της ζωής μου) και σε όλα τα παιδιά για τα οποία αυτή την εβδομάδα αρχίζει ο Γολγοθάς....

Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

...γράφει πολλά...










Σήμερα το βλόγον φορά τα καλά του γιατί φιλοξενεί την καλύτερη και πιο αγαπημένη φίλη του. Η Jo μου, αποφάσισε να ανταποκριθεί στην πρόσκληση (αν τολμούσε ας έκανε κι αλλιώς, η απειλή κατά την πρόσκλησή της ήτο σαφής) και να παίξει το παιχνιδάκι. Ξέρω ότι οι χειρογραφο συλλέκτες μας θα χαρούν πολύ, αν και οι κανόνες ερμηνεύτηκαν μάλλον χαλαρά στην περίπτωσή της και ξέρω επίσης ότι είμαι περήφανη που τη φιλοξενώ...

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

... She


Μετά από πρόσκληση του πολυαγαπημένου μου Adaeus και της βαζελογατούλας, ήρθε η σειρά μου να παίξω το παιχνιδάκι με τα χειρόγραφα... επειδή όμως σήμερα είναι και η γιορτή της μανούλας, επειδή έχω γυρίσει πολύ απαισιόδοξη κι επειδή θυμόμαστε μόνο τις χαρούμενες εγώ αφιερώνω το χειρόγραφό μου σε όλες τις μανούλες που ξεχνάμε...



























Σας βάζω εδώ και τους κανόνες που είναι απλούστατοι (καλά σε όλα τα βλογοπαίχνιδα είναι) και τους αντιγράφω από τον Adaeusάκο μου:
1. Γράψε
2. Σκάναρε (ή φωτογράφισε… )
3. Πόσταρε.
4. Ειδοποία! Απαραίτητα στο τέλος του ποστ γράψε: για το http://autographcollectors.blogspot.com
5. Προσκάλεσε άλλους 5 ή και περισσότερους blogger να συμμετέχουν. (επίσης απαραίτητα, για να μαζευτούν όσο περισσότερα χειρόγραφα γίνεται)
Και τώρα η θλιβερή στιγμή της επιλογής των επομένων:
  1. θα προσκαλέσω λοιπόν τον Άκη που αλλιώς δε θ' αλλάξει την αναρτησούλα του και μ' εκείνον τον κύριο Μιχάλη θα τη βγάλουμε όλο το 2008
  2. θα ήθελα επίσης να συμμετάσχει η Νερίνα, που ΔΕΝ είναι πια Νερίνα αλλά Φωτούλα γιατί είναι η πρώτη (ο Adaeus δεν πιάνεται, με ταλαιπωρεί από τότε που γεννήθηκα) που με κάλεσε σε παιχνίδι...
  3. θα ζητήσω από τη Μετεωριτούλα, να παίξει (αντί να γράφει για γύρους και τέτοια και να μου ανοίγει την όρεξη ξημερωματιάτικα...) γιατί μου χρωστά ένα παιχνίδι...
  4. θα προσκαλέσω τον habilis (παρότι δεν ξέρω αν παίζει σε τέτοια παιχνίδια) γιατί θα είναι ενδιαφέρον το πώς γράφει κάποιος που στο αβατάρ του κρατά ένα ρόπαλο(!)
  5. και τέλος, επειδή μου είναι αδύνατον να συμμορφωθώ απόλυτα με οποιονδήποτε κανόνα, θα προσκαλέσω την Jo μου. Kαι ναι το ξέρω ότι η Joαννούλα μου δεν έχει blog (κακώς, κάκκιστα) αλλά θα μου στείλει το χειρογραφάκι της με e-mail και θα το αναρτήσω εγώ εδώ (αλλιώς δεν θα της ξαναμιλήσω ΠΟΤΕ.... αλλά ΠΟΤΕ ΛΕΜΕ)

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

... ένας λαός τυφλών...

Ο θρύλος (όχι ο γνωστός, ο αστικός...) λέει ότι όταν ανακάλυψαν το πτώμα του Χιτλερ, το σημείωμα του αυτόχειρα δίπλα του έγραφε:



Δεν ήμουν υπεύθυνος....





(Πρωτοφανώς σύντομο το σημερινό ποστ... άσε που παραβαίνει την αρχή του τιμίου τουτου blogου να μην ασχολείται με την πολιτική επικαιρότητα....
Είναι, όμως, μερικά αντανακλαστικά ... εξαρτημένα!!!)

Υ.Γ. Δεύτερο ποστ του μήνα το Μητσοτακαίικο.... Το 'πα εγώ, αυτός ο μήνας δε θα πάει καθοόοοολου καλά

Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

...τρεις άνθρωποι σιωπηλοί ....

Εικοσιπέντε χιλιάδες βάζελοι (βρε τι πάθαμε πρώτο πόστ του μήνα και ν' αρχίζεις με τους βάζελους, τι να σου πάει ο μήνας μετά???) διαδηλώνουν για το δικαίωμά τους να αποφασίζουν (ή έστω να κρίνουν τις αποφάσεις) για την τύχη της (λέμε τώρα!!!!) ομάδας τους. Οργανώνουν τη συλλογική τους διεκδίκηση σε έναν κριτικό λόγο πάνω στην (κακή ώς επί το πλείστον και μην ξεχνιόμαστε με ένα 4-1 στο ΑΕΚάκι) πορεία του φετιχιστικά (κακή επιλογή, αλλά τι να τους κάμεις? το δικαίμωμα στο λάθος είναι αδιαπραγμάτευτο!!) οικειοποιημένο (βρε, μήπως να ακολουθούσα την αρχική μου επιλογή και να ανέβαζα ένα πασχαλινό ποστάκι???) σύμβολο τους...
Αντίστοιχα η συγκέντρωση ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, για την Πρωτομαγιά δεν συγκεντρώνει ούτε καν δεκαπέντε χιλιάδες κόσμο (αντίθετα εις τους αγρούς, ο έλλην, πλέκοντας τον μάη, παζαρεύει - τη βοηθεία καταναλωτικού δανείου - την ψευδαισθητική καταξίωση του εξοχικού).
Δεν υπάρχουν ούτε καν τόσα πολιτικά ενεργά άτομα όσα ενεργοί βάζελοι, τα οποία να αισθάνονται την ανάγκη να δηλώσουν την παρουσία τους, να εκφράσουν τη θέλησή τους να συμμετάσχουν στις αποφάσεις για το συνδικαλιστικό (και εν πολλοίς υποθηκευμένο) εργασιακό τους μέλλον (και των παιδιών τους), να δηλώσουν την βούλησή τους (και κατ' επέκταση τη δυνατότητά τους) να παρέμβουν στην πολιτειακή διαχείριση του κράτους.
Κι έτσι (αντί για ευχές και καλωσορίσματα, μετά από δεκαπέντε μέρες blogoαπεξάρτησης και αποχής) αισθάνομαι την ανάγκη να θέσω το ερώτημά μου:
Πόσο ελεύθεροι (και πόσο) πολίτες είμαστε όταν επιλέγουμε την αποχή από τη δημόσια σφαίρα, και απλώς βαυκαλιζόμαστε ότι ορίζουμε τον δημόσιο βίο με την ανατετραετία συμμετοχή μας στην (προσομοιωμένη) εκλογική διαδικασία, η οποία κοντεύει να υποκατασταθεί από τις δημοσκοπήσεις???
Είναι πραγματικά τόσο κατοχυρωμένες οι (ατομικές κυρίως, αλλά και οι πολιτικές) ελευθερίες μας, τόσο εξασφαλισμένα τα θεμελιώδη (εργασιακά, ιδιοκτησιακά και πολιτισμικής ετερότητας) δικαιώματά μας, είμαστε πραγματικά τόσο προστατευμένοι από την κρατική αυθαιρεσία και την παρεμβατικότητα της πολιτειακής εξουσίας, που μπορούμε να αποσυρόμστε σε μια εγωιστική ιδιωτικότητα, να περιχαρακωνόμαστε σε μια αδιάφορη ατομικότητα και να αναδιπλωνόμαστε σε μια απολιτική (κεκοσμημένη με άρτον και θεάματα) ουδετερότητα?
Αν, δε, αποδεχόμαστε ότι η λαϊκή (για να μην πω το παλαιομοδίτικο κυριαρχία) βούληση είναι η βάση (ακόμη και) της (αστικής) δημοκρατίας, τι είναι αυτό (και μη μου απαντήσετε οι μπλογκοδηθενοκινητοποιήσεις) που θα βγάλει τον κόσμο από το αδιέξοδο της αποπολιτικοποίησης και θα τον ξανακάνει ενεργό πολίτη, αποτινάσσοντας από πάνω του την άχλυ της αδιαφορίας που κρύβει (με τη βοήθεια ενός ωκεανού κατανάλωσης) τη σταδιακή αποστέρηση του (όχι πολιτη, μάλλον) ατόμου από το δικαίωμά του να αποφασίζει για την (πολιτική -δεν υπάρχει άλλο είδος) ζωή του????