"H ομορφιά του παρελθόντος είναι το αποτέλεσμα, όχι ο λόγος της νοσταλγίας"
Μ. Foucault

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

... φρίκη...

Έχω πει να μη γίνω άλλη μια μάνα-blogger. Αλλά επειδή όλοι είσαστε με το παιδί (και το παιδί βεβαίως το ξέρει!) ιδού η συνέχεια...

η πόρτα της Ν.


το σημείωμα της Ν.


το δωμάτιο της Ν....

και φυσικά εγώ

πάσα προσφορά δεκτή

35 σχόλια:

MenieK είπε...

γέλιο των παιδιών...
φρίκη των μορφών και των εδώ αντικειμένων...
Α.Rimbaud Πρωινό μέθης (Εκλάμψεις)

MenieK είπε...

... και δε θέλω προβοκατόρικα σχόλια του τύπου "κι εσύ με το παιδί είσαι...."

Stratos Bacalis είπε...

Σε προειδοποίησε όμως ε? Εσύ τα ήθελες και τα έπαθες.

ΠανωςΚ είπε...

Στο χάος ενυπάρχει η τάξη Μενιέκ!

νατασσΆκι είπε...

Και πάλι καλά να λες!!!
Και σε ενημερώνει, και -μεταξύ μας- το δωμάτιό της είναι σε καλύτερη κατάσταση από το δικό μου!
(να δεις του Ακη, Σάββατο βράδυ, αφού έχουν έρθει 2-3 φίλοι του να παίξουν, μόνο αυτό σου λέω! Εγώ δεν πλησιάζω ούτε απ' έξω -ο ήρωας πατέρας πάει!)

Και δεν σου ξαναλέω να μου τη φιλήσεις -το κάνεις έτσι κι αλλιώς, χο χο χο !
:)))))

Καλή βδομάδα

υγ.Και δλδ τι έχουν οι μάνες-blogger, εεε; Ε;
:))))

υγ2. Στράτο, ετοιμάζεται!!! ;)

νατασσΆκι είπε...

Ξέχασα να σχολιάσω το σκιτσάκι -δεν σου έχουν πετύχει το μαλλί! :ppp

(μια φορά βρήκα κι εγώ ευκαιρία να σε πειράξω!Σιγά που θα την άφηνα στους άλλους!:pp)

:*

Ανώνυμος είπε...

Μα...τι έχει το δωμάτιο;Μια χαρά είναι!

(Εξάλλου:"κι εσύ με το παιδί είσαι....").

Σελιτσάνος.

MenieK είπε...

@sandman, ειδικά αυτό το "θα πρέπει να σε σκοτώσω", όσο για προειδοποιητικό, είναι προειδοποιητικό... :-(

@πάνωκ, άρα, πάλι η επιβολή της τάξης παρεμποδίζει την ελεύθερη μετακίνηση του προλεταριάτου χωρίς να κινδυνεύει η σωματική του ακεραιότητα ;-)

@νατασσάκι, πφφφφ! φίλοι και αηδίες! εμείς γλυκιά μου το κάνουμε μόνοι μας, χωρίς καμιά εξωτερική αρωγήν :-(
Υ.Γ. Οι μανούλες είναι θαύμα όταν είναι γλυκιές και τρυφερές (σαν κι εσένα) και όταν όλα του παιδιού είναι καινούργια και πανέμορφα κι όταν σε κάθε άνοιγμα των χεριών του υπάρχει θέση για σένα! Όταν είναι σαν κι εμένα (η Πέιλιν χωρίς το αρκουδοτόμαρο) κι όταν το παιδί σε εκδιώχνει παντοιοτρόπως για να δομήσει την ιδιωτικότητά του στην οποία εσύ δεν έχεις πια θέση, είναι μάλλον αξιοθρήνητο (pathetic που λέει και ο Ίνδικτος στο εξωτικό Ντεπώ...)

@νατασσάκι, ξανά, σε σύγκριση με το φυσικό μου είναι χάρμα...

@σελιτσάνε, εμένα μου λες, μια χαρά... από αντίστοιχες συνθήκες υγιεινής ξεκίνησε η μαύρη πανώλη τον Μεσαίωνα ;-)

νατασσΆκι είπε...

ναι, καλά
για πόσο ακόμα, νομίζεις;
:p

(θα μου πεις: για όσο.. Ε, ναι, είναι γιος, γι' αυτό!)

(και τελικά, αφού, κατά βάθος, κι εσύ με το παιδί είσαι..!)
χο χο χο
:)))

Penelope είπε...

Tης εδειξες το βλογ σου ???? Εδώ και τώρα.. μαμάδες ενωμένες θα κατεβούμε με πλακάτ στο public για ένα cosmopolitan ;)

Ανώνυμος είπε...

δε μου λές μενιεκ, με ποιο δικαίωμα μπήκες στο δωμάτιο της κόρης μου;
ή μήπως είναι η δική σου;
εδώ ταιριάζει το ...

όλες ίδιες είναι...


κι είναι υπέροχες, κι ας είναι άταχτες...
ακατάστατες.
αξιαγάπητες.

που αλλάζουν. όχι μόνο ρούχα. αλλάζουν.

MenieK είπε...

@νατασσάκι, άσε, μην παραμυθιάζεσαι! γιός και ξεγιός... όσο και να σ' αγαπά και να σου έχει αδυναμία, στις εκδηλώσεις της τρυφερότητάς του θα είναι το λιγότερο φειδωλός (μπροστά δε σε τρίτους... δεν υπάρχει λέξη)

@penelope, της το έδειξα κι αντί να πει πάλι ρεζίλι γίναμε γέλαγε κι έλεγε είδες τι λέει ο sandman? τι δουλειά είχες μέσα?

@ανώνυμε, ούτε με καρμπόν να τα βγάζαν τα σκασμένα! ή μάλλον ούτε με καρμπόν να κάναμε (εμείς, οι και καλά παραπονούμενοι) τα ίδια λάθη όλοι στο μεγάλωμά τους

mamma είπε...

Καταλαβαίνω... το μήλο ακριβώς κάτω από την μηλιά!!!!

MenieK είπε...

@mamma, τι είναι αυτά που λες καλή μου? εγώ είμαι κυδωνιά (ξέρεις αυτή η στιφή η που δεν τρώγεται με τίποτα, αλλά πάντως της οικογενείας των ροδοδών) και αυτή είναι γκρέηπφρουτ (ξέρεις αυτό το ξινό που δεν τρώγεται με τίποτα, αλλά πάντως της οικογενείας των εσπεριδοειδών)

νατασσΆκι είπε...

γκρέηπφρουτ????
η Ν.?????

ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!
(πού είναι κι αυτός ο adaeus, όταν τον χρειάζομαι;)
:pp

habilis είπε...

Αυτό το τελεσήγραφο μην το πετάξεις.
Κάποτε ο πόλεμος θα τελειώσει ,πόσα χρόνια θα κρατήσει?

Οταν το παιδί δεν θα είναι παιδί και η μανούλα-μανούλα θα είναι και πάλι το ίδιο μανούλα-μανούλα θα το βλέπετε και θα γελάτε και οι δύο...

gatti είπε...

Δηλαδή πώς θέλεις να είμαστε με το μέρος σου; Αφού σε προειδοποίησε το παιδί για το ...καλό σου!

Μα δεν ακούς κι εσύ! :)))

MenieK είπε...

@νατασσάκι, έλα ντε... ΠΟΥ είναι??

@habilis, και τώρα γελάμε αλλά για άλλους λόγους η κάθε μια

@gatti, δεν ακούω η ρημάδα... δεν ακούω ;-)

island είπε...

Σε ένα βομβαρδισμένο δωμάτιο δεν μπαίνεις ποτέ αγαπητή. Γιατί θα ανακαλύψεις πράγματα που δεν θα σε κάνουν να αισθανθείς καλύτερα. Και το ξέρει αυτό η μικρή γι αυτό και το σημείωμα στην πόρτα. Κατά βάθος σε προστατεύει. :)

MenieK είπε...

@island, ακριβώς! βομβαρδισμένο και υπό διοίκηση κυανοκράνων... αφού στην ερώτηση "πού μένετε?", απαντάμε "οι ενήλικοι της οικογενείας στο Χαλάνδρι η Ν. πάλι, στο Κόσοβο..." ;-)

Coco είπε...

προστασία του ιδιωτικού χώρου δια του χάους χαχαχα αλλά εμένα με τρομάζει κι η υπερβολική
τακτοποίηση, το ψείρισμα.
Τώρα, προσφορά...έχω ένα φλογοβόλο

antinetrino είπε...

Έπρεπε να κλειδώσει και να πετάξει το κλειδί....

MenieK είπε...

@coco, πάσα προσφορά δεκτή

@antinetrino, ΕΓΩ πότε θα κλειδώσω και θα πετάξω το κλειδί :-Ρ

Coco είπε...

Τη Μαφάλντα έχεις κόρη;;

island είπε...

Χαοτική η απόσταση Χαλανδρίου και Κσσόβου. Θα προτιμήσω το Χαλάνδρι με το ωραίο του ρέμα (αν και παραμελημένο). Θα το προτιμήσει και κόρη σας κάποια στιγμή. Είμαι σίγουρος.

MenieK είπε...

@coco, τώρα που το λες....

@island, ελπίζω, όσο ζω ελπίζω

Nikos Goudanakis είπε...

Mamma, son tanto felice perchè ritorno da te. La mia canzone ti dice che è il più bel giorno per me. Mamma, son tanto felice, viver lontano perchè? Mamma, solo per te la mia canzone vola, mamma, sarai con me tu non sarai più sola. Quanto ti volgio bene, queste parole d'amore, che ti sospirano il mio cuore forse non s'usano più. Mamma, ma la canzone mia più bella sei tu, sei tu la vita e per la vita non ti lascio mai più. Mamma, maipiùuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu... Καλή δύναμη, συντρόφισσα!

MenieK είπε...

@νίκο, αυτή είναι η ελπίδα μου ότι ακόμα κι αν ΔΕΝ είμαι η ζωή της, ακόμα κι όταν θα μ' αφήσει (νομοτελειακό, αυτό, σαν τα αγριοκούνελα, κοιτάζουν πότε θα το σκάσουν), ποτέ δε θα είμαι μόνη μου όσο (ξέρω ότι) υπάρχει...

Ανώνυμος είπε...

Δεν καταλαβαίνω!
Τι έχει το δωμάτιο;
(Μήπως έχεις μια φωτογραφία του δικού σου δωματίου, εκείνης της ηλικίας; )
Και το άλλο που επίσης δεν καταλαβαίνω είναι το τι θα πρέπει να κάνω (όπως και όλοι οι άλλοι) τώρα που είδα το δωμάτιο;
Πρέπει να ορίσω τόπο και χρόνο για να έρθει να με σκοτώσει, ή μπορώ να θανατωθώ μόνος μου (να αυτοκτονήσω) ; :) :)

Καλησπέρα

Sulpice είπε...

Ως μάνα καταλαβαίνω τον πόνο σου. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το πάρεις ΧΑΛΑΡΑ. Και να ρίξεις το φταίξιμο στον πατέρα του με μία φράση του στυλ: "Όλα τα στραβά σου πήρε".

MenieK είπε...

@sotiri, έλα μου ντε? κι εγώ αυτή την απορία έχω... όσο για το δικό μου, άσε... κρυφό κι ανομολόγητο

@sulpice, το σκέφτηκα, αλλά έλα μου που με πρόλαβε!!!

Ανώνυμος είπε...

Χμ... Δεύτερη λύση: το φιλοσοφείς. Σκέψου ότι μέσα στο χάος, υπάρχει και τάξη.

MenieK είπε...

@sulpice, άσε! από φιλοσοφία αυτό το βλόγον έχει πήξει ;-)

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Nα 'ξερες πόσο καλό μου έκανε αυτό το παιδί ή μάλλον αυτά που έγραψε αυτό το παιδί....
χχχχχ

MenieK είπε...

@φωτούλα, υποπτεύομαι ότι βλέπεις εδώ ένα preview της Νάσιας και της Νερίνας σου :-)