περνάω φάση Εγγονόπουλου, ήρθε κι ο Άρης....

Kάποιες μέρες πριν, έλαβα ένα e-mail

">Ο πλανήτης Aρης θα είναι ο ορατός στον ουρανό νύχτας αυτό τον Αύγουστο.
>
> -Θα φανεί τόσο μεγάλος όσο η Πανσέληνος στο γυμνό μάτι.
>
> -Καλύτερη στιγμή να το παρατηρήσετε θα είναι στις 27 Αυγούστου στις
> 12.30 το βράδυ όταν ο Aρης θα έρθει σε απόσταση 34.65Μ μίλια από τη γη.
>
> -Να προσέξετε τον ουρανό στις 27 του Αυγούστου 12:30 μμ.
>
> -Θα μοιάσει σαν να έχει η γη 2 φεγγάρια.
>
> -ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΟ..... Η επόμενη φορά που ο Αρης θα έρθει τόσο κοντά
> θα είναι το 2287.
>
> -ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μοιραστείτε το με τους φίλους σας δεδομένου ότι ΚΑΝΕΝΑΣ
> ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΣΗΜΕΡΑ δέν θα ξαναδεί τέτοιο θέαμα!!!.... "

Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα (δεν πρόφτασα η καημένη να χαρώ, να σκεφτώ που θα είμαι στις 27 Αυγούστου, με ποιον θα μοιραστώ την εμπειρία, ,να ζήσω την ψευδαίσθησή) πήρα τη διάψευση από τρία διαφορετικά e-mails όπου με καλούσαν να μπω στη σελίδα urban legends.

Διάβασα τα mails των Κώστα Στ. Κώστα Δρ. και του Σπύρου
«…τρεις άνθρωποι σιωπηλοί εξετάζοντας σφαίραν υδρόγειον…»
. Και οι τρεις με τη συζήτησή τους
«….μεσ’ απ τις γρίλλιες τις κλειστές….
(με) φωνές
δονούν
πρώτα
αχνά
αργά
κι ύστερα
βροντερά
……….
αποκαλύπτουν ξάφνου τα αιώνια μυστικά…»
Ωραία!!! Την έσβησαν (για μένα, αλλά και για σας που διαβάζετε τώρα αυτό το ποστάκι) αυτή τη φήμη, έναν από αυτούς τους ακίνδυνους, όπως είπε ο Σπύρος «ιούς», οι οποίοι διακινούνται
«…όμοιοι με τραμ που ξεκινάει, άδειο κι όλοφωτο, μέσ’ στη
νυχτερινή γαλήνη των μπαχτσέδων,
Μ’ έναν σκοπό του ταξιδιού: προς τ’ άστρα…»
Και τι κατάλαβαν? Σκέφτομαι, λοιπόν (τώρα που είμαι αναγκασμένη να στείλω τη διάψευση, σ' όσους πρόωθησα το e-mail), αν και φοβάμαι ότι οι ορθολογιστές θα θεωρήσουν ότι

«Μιλούσε μιαν άλλη γλώσσα, την ιδιάζουσα διάλεκτο της λησμονημένης, τώρα πλέον, πόλεως, της οποίας και ήτανε, άλλωστε ο μόνος νοσταλγός»...
Το ξέρω ότι οι φίλοι μου έχουν απόλυτο δίκιο. Ωστόσο, λυπάμαι λίγο
«…που μακριά ταξιδεύουν του βραδιού οι στερνές αναμνήσεις…»
Θα προτιμούσα
«…να προσχωρήσουμε στις μουσικές των τροπικών…»
Θα ήθελα στις 27 Αυγούστου, να είναι μια νύχτα με δυο φεγγάρια, όπου να λάμπουν
«…οι φωταψίες του έρωτα…»
Τώρα, οι 27 Αυγούστου θα είναι μια νύχτα όπου απλά
«…ελπίς και κατάρα και σώμα
συναρμολογούν το δέος του
ύπνου…»
Δε θα υπάρχει ένα δεύτερο κόκκινο φεγγάρι, ώστε μαζί με τη Σελήνη
«………….πίσω από τα δέντρα
σαν τρίλλιες πιάνου (να) μας θυμίζουν την Ελλάδα
με τα σουραύλια τα λιμάνια της τους θρύλους….»
Κι αν δεν το καταλάβατε, όλους εσάς, σας καλώ για μια φορά να ξεχάσουμε τον ορθολογισμό μας. Την περίφημη ημερομηνία ας βγούμε, ας βγείτε σε μπαλκόνια, σε βεράντες, σε αυλές, σε παραλίες
«…αλλά κυττάχτε γρήγορα
δύει το φεγγάρι…»

Στο κάτω κάτω διανύουμε το έτος Εγγονόπουλου…

1. Δέκα και τέσσερα θέματα για ζωγραφική (Η επιστροφή των πουλιών, 1946)
2. Οι φωνές (Η επιστροφή των πουλιών, 1946)
3. Μπολιβάρ 1944
4. Ο εραστής (Εν ανθηρώ ελλήνι λόγω, 1957)
5. Το έβδομο τραγούδι της αγάπης (Η επιστροφή των πουλιών, 1946)
6. Ελεονώρα ΙΙ (Η επιστροφή των πουλιών, 1946)
7. Το έβδομο τραγούδι της αγάπης (Η επιστροφή των πουλιών, 1946)
8. Νευμάτων διπλός έλεγχος (Η επιστροφή των πουλιών, 1946)
9. Ένα τραγούδι για το φεγγάρι (Ελεύσις, 1948)