"H ομορφιά του παρελθόντος είναι το αποτέλεσμα, όχι ο λόγος της νοσταλγίας"
Μ. Foucault

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

... το μωρό μας...

Ήταν 10 Ιανουαρίου, 49 χρόνια πριν εμφανιστεί ο Ιησούς, όταν ο Ιούλιος Καίσαρας διάβαινε τον Ρουβικώνα και άγρια χαράματα ξεκινούσε την πορεία του προς την κατάκτηση της Ρώμης. Δύο χιλιάδες και σαράντα ένα χρόνια αργότερα, μόλις είχε ξεκινήσει η 10η του Γενάρη, το ωραιότατο και ολοκαίνουργο στρώμα μου καταστρεφόταν από τα νερά του δικού μου Ρουβικώνα και μέσα στο άγριο χάραμα (χωρίς κανέναν σεβασμό για τον ύπνο μας – ασέβεια που διατηρεί 17 χρόνια τώρα) η κόρη μου ξεκινούσε την πορεία της προς την κατάκτηση της ζωής μας...

Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1072, όταν ο Robert Guiscard έμπαινε πάνοπλος με τον στρατό του στο Παλέρμο. edit (χάρη στην ευγενή προσφορά του Sotiri k): Χίλια οχτακόσια είκοσι χρόνια μετά, ο και καλά ψύχραιμος αν και αγουροξυπνημένος καλός μου, μπαίνει πάνοπλος με βαλιτσάκια, βιβλιάρια, εξετάσεις και τηλέφωνα στο αυτοκίνητο και παραλίγο να ξεκινήσει αφήνοντας εμένα απ’ έξω....

Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1776, όταν ο Thomas Paine εξέδιδε την «Κοινή Λογική» με τα επιχειρήματα της αμερικανικής επανάστασης. Διακόσια δεκαέξι χρόνια μετά η ανυπότακτη κόρη μου αρνείται να συναινέσει στην κοινή λογική γιατρών, υπερηχογραφολόγων, μαιών και μες στο πρωινό εξέδιδε το δικό της μανιφέστο με τα επιχειρήματα της παραμονής της εντός της μήτρας μου...

Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1806, όταν ο γάμος του Ναπολέοντα με την Ιωσηφίνα ακυρωνόταν. Εκατόν ογδόντα έξι χρόνια αργότερα και αφού η ακύρωση της εξόδου της κόρης μου δημιουργούσε κάτι που έχει να κάνει με λάμψεις... εκλάμψεις... προεκλάμψεις... (κάτι τέλος πάντων, που λάμπει και φωσφορίζει μέσα στην αίθουσα τοκετών), αποδεχόμασταν μέσα στο μεσημέρι ότι δεν της άρεσε η ιδέα να γεννηθεί Μαρουσιώτισσα και μεταφερόμασταν άρον – άρον στο Αλεξάνδρας, ώστε να γεννηθεί Αθηναία...

Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1839, όταν έφτανε για πρώτη φορά το τσάι από την Ινδία στην Αγγλία. Εκατόν πενήντα τρία χρόνια αργότερα, κανένα τσάι δε φτάνει για να συνεφέρει την πανικόβλητη (μετά από τόσες ώρες αναμονής και τις διαδρομές Ψυχικό-Μαρούσι-Πλ.Μαβίλη) πλέον μητέρα μου κι έτσι επιστρατεύονται ηρεμιστικά, καμφορές και τέλος υπογλώσσια ώστε να μην κλάψουμε μέσα στο απόγευμα την αποχώρηση της γιαγιάς πριν γελάσουμε με τον ερχομό της εγγονής...

Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1901, όταν ανακαλύφτηκε η μεγαλύτερη αναβλύζουσα πετρελαιοπηγή στο Τέξας. Ενενήντα ένα χρόνια αργότερα, 19 ώρες αφότου έκανε το πρώτο της βήμα προς την ύπαρξη, η κόρη μου ξεπρόβαλε γεμάτη περιέργεια το κεφαλάκι της μέσα από τον αναβλύζοντα αίμα και αμνιακό υγρό κόλπο μου.

Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1919 όταν μετά από διαπραγματεύσεις του Ελ. Βενιζέλου στη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισίου, υπόμνημα προσδιόριζε τους Έλληνες εντός της ελληνικής επικράτειας σε 4,5 εκατομμύρια. Εβδομήντα τρία χρόνια αργότερα, μετά από διαπραγματεύσεις δευτερολέπτων των παιδιάτρων με το μωρό μου (όπου όλα τα αιτήματά της έγιναν ασμένως δεκτά), το κλάμα της τροποποιούσε τον πληθυσμιακό προσδιορισμό των Ελλήνων εντός της επικράτειας με την προσθήκη ενός θήλεος ύψους 52 εκατοστών και βάρους 3.800 γρ....

Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1920, όταν η συνθήκη των Βερσαλλιών έθετε και τυπικά τέλος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εβδομήντα δύο χρόνια αργότερα, ο έκθαμβος Μ. απλώνοντας το χέρι του για ν’ ακουμπήσει το ροζ μωρό που στο βραχιόλι της έχει το δικό μου όνομα και το δικό του επίθετο θέτει και τυπικά το τέλος της χαρωπής διαδικασίας «τοκετός της Μένης» με την οποία τρεις γενιές γυναικών απασχολήσαμε το μισό ΕΣΥ Αθηνών, Πειραιώς και Περιχώρων...

Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1929, όταν ο Hergé παρουσίαζε στον κόσμο τον γιό του Τεν-Τεν. Εξήντα τρία χρόνια αργότερα, ο καλός μου παρουσίαζε την κόρη του στους εκατοντάδες θείους, θείες, αδέρφια, ξαδέρφια, κολλητούς, που (όπως είναι αναμενόμενο στην Ελλάδα), περίμεναν υπομονετικά απ’ έξω από την αίθουσα τοκετού (σχεδόν κόντεψε να μπει η εντεκάτη του Γενάρη και η φίρμα ακόμα να κάνει εμφάνιση) με καφέδες, σάντουιτς, τσιγάρα, άπειρες μλκιες, φυσικά με ιστορίες τρόμου με ετοιμόγεννες επίτοκες, ανάτοκες και κατάτοκες ικανές να κάνουν τον Πολάνσκι να ξαναγυρίσει το μωρό της Ροζμαρί και την κατακλείδα ΌΟΟΟΟΟΛΑ θα πάνε καλά (ναι θα πάνε.. το ΠΟΤΕ θα πάνε ήταν το ζήτημα)....

Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1969, όταν χιλιάδες κάτοικοι της Ν. Υόρκης προσφέρουν τροφή για τους λιμοκτονούντες της Μπιάφρας. Είκοσι τρία χρόνια αργότερα το αμήχανο και άμαθο στήθος μου προσφέρει την πρώτη τροφή στο μωρό μου, που με τη θηλή μου στο στόμα της, μάλλον παρηγοριέται για την αποστέρηση της σιωπής και της ασφάλειας της μήτρας παρά θηλάζει...

Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1971, όταν η χάρη και η κομψότητα της Coco Chanel χάνονταν μαζί της. Εικοσιένα χρόνια αργότερα, οι γονείς μου χαμογελούν σ’ ένα μαυρομάλικο μωρό με δάχτυλα πιανίστας πεπεισμένοι ότι έχουν μπροστά τους τον ορισμό της καλλονής, το απαύγασμα της κομψότητας και την επιτομή της χάρης.

Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1992, όταν η GreenPeace ανακοίνωνε την πίκρα και τη δυστυχία μιας ολόκληρης χώρας πιστοποιώντας τον θάνατο 243.000 Ιρακινών πολιτών κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου. Λίγο πριν βγει η μέρα, ένα μωρό στην αγκαλιά μας, ακύρωνε κάθε πίκρα, κάθε δυστυχία, κάθε θάνατο και μας έταζε μια απέραντη και άσβεστη πληρότητα...

28 σχόλια:

MenieK είπε...

... το μωρό μας με κλωτσάει
τι θα γίνει με το τσάι?
(Ν.Καββαδίας Νανούρισμα για μωρά και γέρους)

Penelope είπε...

Δέκα ημέρες αργότερα μέσα στο αγγλικό χειμώνα του Ιανουαρίου η δική μου κόρη εμφανίστηκε μέ τα ιδια γρ.!!! Πολλές συμπτώσεις βλέπω μεταξύ μας ... Νοιώθοντας ακριβώς την ιδια πληρότητα..Τα υπόλοιπα τα διάβεσες στο βιβλίο ;)

Penelope είπε...

Ξεχασα καλέ τα 'χρονια πολλά'!!!

Stratos Bacalis είπε...

Χρόνια της πολλά!!!

just me είπε...

Να τη χαίρεστε και να χαίρεται πάντα!
Φιλιά!

Go_Go είπε...

Βρε να σας ζήσει! Είδες πως μεγαλώνουν τα άτιμα;

Sulpice είπε...

Χρόνια της πολλά. Πολύχρωμη και εντοιχισμένη!
Καλή φώτιση και στις δύο πλευρές και πολύ υπομονή στη μαμά της...
Μάνα.... κουράγιο. Έχεις να δεις πολλά ακόμη από το βλαστάρι σου.

gatti είπε...

Nα σου ζήσει η Αιγοκερίνα σου!

Χρόνια της Πολλά και ποιοτικά. Να κάνει ό,τι θέλει στη ζωή της να χαίρεται μ΄ αυτό και να χαίρεσαι κι εσύ μαζί της!

habilis είπε...

Χρόνια πολλλλά!
Μέ υγεία και δύναμη!

Coco είπε...

επική ημερομηνία! να ζήσει να μεγαλουργήσει! (το έχει κάνει ήδη)
:)

Unknown είπε...

Απαπααα
Πολύπαθη ημερομηνία...

Να τη χαίρεσαι (εεε την κόρη, όχι την ημερομηνία...)

MenieK είπε...

σας ευχαριστώ όοοοοοοοοολους και οοοοοόλες :-)

Orelia είπε...

τι με λες;
τι με λες;
πηρανε διαζυγιο στου Ναπολεοντα;
αυτο εμενα γιατι μου ξεφυγε;;;

υποκλινομαι Meniek
πρωτα στη μικρη που διατηρει 17 ολοκληρα χρονια την δεουσα προς την καθεστηκυια ταξη πραγματων -δες γονεις- ασεβεια
και δευτερα σε σενα και τον τροπο σου να γραφεις!!!

να τα προχωρησεις γερά και δυνατα τα χρονια σου μικρη μου(γιατι νοιωθω ενα βαζο να φτανει στο κεφαλι μου; να φταιει το μικρη μου;) και να 'χεις δυναμη ν' αντεχεις τους γονεις..

σας φιλω

χαιρετω

Ανώνυμος είπε...

Να το χαίρεστε το μωρό σας!!!

ΝΑ είναι πάντα γερό, δυνατό και χαρούμενο!!!!

Και εσείς να εσείς να είστε πάντα καλά. Εκεί περήφανοι, όπως τώρα....ΠΑΝΤΑ!

adaeus είπε...

... το μωρό σας αστεράκι,
λιγνό σταρένιο μπο(υ)μπο(υ)κάκι...
... να μεγαλώνει και ν'ανθίζει
με εμπειρίες, ποίηση και γνώση να γεμίζει

νατασσΆκι είπε...

κι αφού είπα τα Χρόνια Πολλά στην ώρα τους
κι αφού διάβασα και ξαναδιάβασα την ωραιότερη περιγραφή γέννας που έχω διαβάσει ποτέ
κι αφού ξέρω εσένα, τη Ν. και τον Μ.
...τι άλλο να πω;

Να τη χαίρεσαι, να την καμαρώνετε (όπως τώρα), να σας αντέχει (καλά, μη βαράς) και να είναι γερή. Κι εσείς από δίπλα, μαζί της.

(είδες που δεν λέω μόνο εγώ το "Όλα θα πάνε καλά;" :pp)

Φιλιά πολλά
Καλή βδομάδα

MenieK είπε...

σας ξαναευχαριστώ όοοολους και όοοολες και ειδικά την @orelia, για το μικρή (βάζο? άκου, βάζο!!!)

ritsmas είπε...

κι εγω με μεγάλη καθυστέρηση χρονια πολλά στο...μωρό. Εξυπνα δοσμένο κείμενο, όπως έξυπνη θαναι ολη η οικογένεια... Εμένα μη με παρεξηγείτε που δεν προλαβαινω. Στριμωγμένη ως συνηθως ή λιγο πιο μεγαλη από το σύνηθες..Κάτι ΄τετοιο..
φιλια

Ανώνυμος είπε...

Τα μουσικά χιτς της ημέρας εκείνης;
EMF - Unbelievable
Kylie Minogue - Give Me Just A Little More Time
Serge Gainsbourg - Eugene Sockaloff
Donald Fagan - IGY
Massive - Thankfu
The Happy Mondays - Bob's Yer Uncle
Slickers - Johnny Two Bad
Tone-Loc - Cool Hand

και το box office της ημέρας έγραφε:
The Hand That Rocks the Cradle
Hook
The Prince of Tides
Father of the Bride
Kuffs
Beauty and the Beast
JFK
The Last Boy Scout
Grand Canyon
Bugsy
Star Trek VI: The Undiscovered Country
The Addams Family
Cape Fear
My Girl
Rush
Fried Green Tomatoes
Naked Lunch
(μία καί μία όλες)

Να σας ζήσει :-)

MenieK είπε...

@ritsmas, ευχαριστούμε σε κατανοούμε και σ' αγαπάμε, οπότε... ΔΕΝ τίθεται θέμα παρεξήγησης

@indictέ μου, ευχαριστούμε για το δωράκι :-). Όσο να πεις αυτό το χέρι στην κούνια σε συνδυασμό με την οικογένεια Άνταμς, μια προεικόνιση του τι θα ζήσουμε τον έφερνε... Κρίμα που δεν τα είχαμε προσέξει νωρίτερα ;-)

island είπε...

Την πληρότητα που οι άντρες δεν θα την νιώσουμε ποτέ όσο όμορφα και να μας το γράψετε. Να βλέπετε τα χείλια που ταϊσατε για πρώτη φορά και όχι μόνο να νιώθετε πλήρης αλλά να νιώθουν και τα χείλη πλήρη. Μέσα από την καρδιά μου.

Alexis B είπε...

Χρόνια της πολλά.
Να ζήσει καλά και να ευτιχίσει στήν ζωή της.

Unknown είπε...

να τα εκατοστήσει όμορφα!
κι αυτή κι εσείς, μαμά-μπαμπάς!

MenieK είπε...

δε χορταίνω να λέω ευχαριστώ :-) :-)

ritsmas είπε...

ναι, βρε πουλάκι μου, αλλά σ ενα τέτοιο συγκινησιακό θέμα, εκείνο το 24 (Αμφι)βάλλουν βγάζει μάτι. Δεν το αντέχω σου λέω.Κάνε κάτι/...

MenieK είπε...

xaxa

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Πάντα να σας ακυρώνει και να σας τάζει λοιπόν.
Υ.Γ. Ήταν 10 Ιανουαρίου του 1961 όταν έσκασα μύτη στο κόσμο. Για να συμπληρωθεί η λίστα το λέω....

MenieK είπε...

@φωτούλα, λυπάμαι που δεν το ήξερα... Είμαι σίγουρη ότι θα έβρισκα συνάφεια ;-)