Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009
... όταν σε συλλογίζομαι...
Ας όψεται το νατασσάκι και οι σταυροφορίες που μονίμως υιοθετεί... Ας όψεται και η αδυναμία μου στους (μεγάλους λησμονημένους της μουσικής) Χατζιδάκι και Φλέρυ Νταντωνάκη...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω
Kι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω
(Παραδοσιακό -προσαρμογή Μ. Χατζιδάκις- Λιαναοτράγουδα)
Σαν είν' η αγάπη μπίστικη, παλιώνει, μηδέ λιώνει
Aνθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργώνει
Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι
Xωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι...
(λατρεύω τις αδυναμίες σου :))
Φιλιά, μας έλειψες! :)
Καλημερούδια!
(τι να πω για το τραγούδι, το υπέροχο, ε;)
κορίτσια, την αγάπη μου!
:)
Mερικά πράγματα αξίζουν τις όποιες στσυροφορίες...
Τελικά συνυπάρχουμε και συμφωνούμε
φιλια πολλά
οι αδελφές Τατά
από το Λαγκαδά
με γρίπη του Μαρτίου
κι οι δυο του θανατά
!!!
@όλοι και όλες, μας ενώνει ο Χατζιδάκις :-)
Δημοσίευση σχολίου