"H ομορφιά του παρελθόντος είναι το αποτέλεσμα, όχι ο λόγος της νοσταλγίας"
Μ. Foucault

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

...Περί Logoτυπων....

Εδώ και μερικές μέρες ο Sandman με κάλεσε σε ένα παιχνίδι:
Που θα ήθελες να δεις το Logo σου?
Όσο κι αν η ερώτηση φαίνεται αθώα, κρύβει (αμέσως μετά από το τελευταίο γραμματάκι της) μια τεράστια χαράδρα αναρωτήσεων στην οποία κινδυνεύεις να πέσεις....
Τι είναι το Logo (όχι στη φυσική του αλλά στην μετα-διάστασή του)?
Μήπως "θέλω να δω", σημαίνει θέλω να κάνω μια δήλωση για εμένα στους άλλους?
Το παιχνίδι αυτό πόσο αφορά στα όρια που ονειρευόμαστε να ξεπεράσουμε αλλά φοβούμενοι τις πληγές τις δικές μας (ίσως και των άλλων) παραμένουμε να κοιτάζουμε διστακτικά???
Η λογοτυπική αυτή έκθεση αφορά όχι μόνο στους φίλους μου κι εμένα αλλά και σε όλους όσους έχουν πρόσβαση στον blogoχώρο μου... Θέλω όλα αυτά τα (αδιάκριτα) μάτια, να κοιτούν το ξεγύμνωμα ενός (έστω και ελάχιστου) κομματιού από την ψυχή μου?
Αυτή η λογοτυπική αλυσίδα, χρησιμεύει στο να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο ή απλώς όλοι θα αναζητήσουμε έναν τρόπο να ξεπεράσουμε τους άλλους σε πρωτότυπες ιδέες και άψογη εκτέλεση?
Κι εκεί που τα ερωτήματα με κατακλύζαν και αγχωνόμουν γιατί περνούσε κι ο καιρός (αν σε καλούν για καφέ δεν πας για after), ξέσπασε μια απρόσμενη διαφωνία στο προηγούμενο post για τον Ριχάρδο και είδα το φως το αληθινό....
Τα ερωτήματά μου δεν ήταν παρά εκφράσεις του Ναρκισισμού μου.... Στην πραγματικότητα απλώς κωλυσιεργούσα γιατί είμαι μια αδέξια με τα υπολογιστικά προγράμματα γενικώς και με τα προγράμματα επεξεργασίας εικόνας ακόμα περισσότερο. Αρνιόμουν να ανεβάσω ποστάκι γιατί ήξερα ότι δε θα μπορούσα να συναγωνιστώ ούτε την τεχνική αρτιότητα των Sandman και Ίνδικτου, ούτε την πρωτοτυπία των θεμάτων που συνάντησα στα περισσότερα blogα που συμμετείχαν στο παιχνίδι και με μαζοχιστική ικανοποίηση επισκεπτόμουν...
Κι έτσι για άλλη μια φορά η ζωή έδωσε τη λύση στα διλήμματα και τα ερωτήματα: Δεν ήταν ζήτημα που ΗΘΕΛΑ να δω το logo μου, ήταν που ΕΠΡΕΠΕ να το δω....
στην προσωπογραφία μου, δια χειρός Νταλί...

Υ.Γ. Καθώς ετοιμαζόμουν να κλείσω αυτό το ποστ και έβαλα την προεπισκόπηση για να δω τι έχω γράψει και τι λινκ θα βάλω, διαπίστωσα οτι (προς χαρά μεγάλη του Ίνδικτου και της Just me) δεν υπάρχει καμια αναφορά σε κανέναν φιλοσοφοκοινωνιολογοδιανοούμενο και μου ΄ρθε στο μυαλό ένα σχόλιο του Ίνδικτου, για ένα βιβλίο που θα έπρεπε να έχει το logo μου, όπου άφηνε για μένα υπονοούμενα (δλδ, όχι και τόσο υπονοούμενα, ξεκάθαρα το έλεγε ο -υποθέτω- χριστιανός) ότι κοιμάμαι με τον Foucault στο μαξιλάρι μου και ξυπνώ με τον Bergson στο μυαλό μου.... Επειδή όμως, στην (απλή και καθόλου σκληρή) πραγματικότητα μου... κοιμάμαι (συνήθως) με τον καλό μου και ξυπνάω (από τις φωνές του καμαριού μου) με την ουρά του Θέμου στο πρόσωπό μου, το μοναδικό βιβλίο όπου θα ήθελα να δω το logo μου είναι αυτό:
όπου θεωρώ ότι οι ήρωες ζουν τον απόλυτο έρωτα...

Υ.Γ. 2 Τώρα τι μου ΄ρθε στο μυαλό? Ότι κανένας (μυθιστορηματικός ή μη) έρωτας δεν είναι απόλυτος αν δεν υπάρξει η κρίση της παρέκκλισης, του παιχνιδιού, της αμαρτωλής φαντασίωσης και (ευκταία) υλοποίησης. Οπότε, καλό θα ήταν να έβαζα το logo μου ΚΑΙ εδώ:
διότι αν είναι να αμαρτήσεις ε... να αξίζει τον κόπο...

Υ.Γ.3 Όπως κάθε φορά που τελειώνει ο ρόλος μου σε κάποιο παιχνίδι, προβληματίζομαι για το σε ποιον/α (που θα έχει διάθεση και δε θα αισθανθεί άβολα) συνblogίτη/ίσα θα περάσω τη μπάλλα. Ειδικά αυτά τα παιχνίδια-πυραμίδες (με πολλαπλούς παραλήπτες) παρουσιάζουν την ειδική δυσκολία ότι δεν ξέρεις αν αυτός που θέλεις να καλέσεις έχει ήδη δεχτεί πρόσκληση. Εγώ πάντως δεν μπορώ παρά να απευθύνω την πρόσκληση στον (σύνηθες θύμα των ιδιοτροπιών μου) Adaeus, στην (πρώτη που με κάλεσε σε παιχνίδι) Νερίνα, στον (συνοπερόφιλο) Farinelli στην (αμφίθυμη απέναντι στο επερχόμενο εορταστικό πνεύμα) Just me και στην (συν-γαβρίνα) Afrodiet

Υ.Γ.4 όποιος/α έχει λάβει και απ' άλλού πρόσληση παρακαλώ να πιστέψει στην καλή μου πρόθεση και την καλοπροαίρετη άγνοιά μου...

21 σχόλια:

Μετεωρίτης είπε...

Καλησπέρα,
τα κατάφερες τελικά, εγώ αν και είμαι καλεσμένη από πολλούς και πολλές μπλογκίτισσες, ακόμα δεν έχω τολμήσει να αναρτήσω τίποτα!
Αφησε που με προβλημάτισες με τον τρόπο που το είδες εσύ το logo...
Λοιπόν,
για το βιβλίο το περίμενα, το ήξερα ότι είναι το αγαπημένο σου.
Για τον Μπαντέρας συμφωνούμε!
Θεός ο Ισπανός!!!
Μου αρέσει ΚΑΙ οταν τραγουδάει!!

Για τον Νταλί δεν λέω τίποτα!
Άστον εκεί που βρίσκεται να τρίβει τα μουστάκια του και να χαμογελάει ειρωνικά...

Καλησπέρα,
μια χαρά τα κατάφερες,
εγώ τι θα κάνω;!

ritsmas είπε...

Απιθανη είσαι.... Μολις γυριζω απο το Ερωτας τα χρονια της χολερας... Γλυκα σκετη και ρομαντισμος και περα από τα όρια του φαντασιακού κλπ.
Μα τί εχετε παθει με τους φιλοσόφους ; Κι εγω τους χρησιμοποιώ. Μια χαρά ειναι οι άνθρωποι και οι παρόντες και οι απελθόντες. μας χρειάζονται για να στηρίξουμε το σκεπτικό μας.
Εμένα , βλεπω με απέφυγες προσεκτικά. Καλά εκανες γιατί εχουν φτιάξει για μενα κατι μόνες τους η θαλασσινή και το Νατασσάκι, καθ,ότι εγω ως...σεβασμια κυρια δεν μπορούσα να εκτεθώ κι αλλο. αρκετά ειμαι εκτεθειμένη και το απολαμβάνω.

Καποτε μου ηρεσε ο Μπαντέρα.Τωρα τελευταία ξαναγυρισα στον Σον Κονερι και επειδή εχω κι εναν δηθεν ιδεαλισμό μου αρεσει και ο Σον Πεν, όχι με την έννοια του ανδρός όμως.

Φυσικά και ο Νάρκισσος μου αρεσει δι ευνόητους λόγους
γεια σου Μενιεκ
ριτς

habilis είπε...

E τωρα να ειμαι περαστικος να δω τον ναρκισσο του Dali και να μην αφισω ενα σχολιο ειναι γαιδουρια....

Alexis B είπε...

Α! μάλιστα ενδιαφέρων.
Τήν απάντηση μου στήν εν λόγο πρόσκηση την είδες?
Μετά την ανάρτηση που έκανα πήρα τα χαπια μου.
ΜΠΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!!!!!!!!

afrodiet είπε...

Πολύ τιμητική η πρόσκληση.
Yes, I do, λοιπόν.
(Πω πω τι να πρωτοβάλω;)

Εσύ, βλέπω, ούτε το ναρκισσισμό (της Τέχνης) αρνείσαι, ούτε τον έρωτα (της κλασικής Λογοτεχνίας), ούτε φυσικά την αισθητική του φυσικού κάλλους (στον Κινηματογράφο)!

;)

Ανώνυμος είπε...

Της φίλη μου της έχει κάνει την προσωπογραφία ο Ίδιος ο Νταλί, στον διασημότερο πίνακά του «Η Μεταμόρφωση της ΜΕΝΙΕΚ», είναι η συγγραφέας του μοναδικού «Ο Έρωτας στα χρόνια της χολέρας» και συμπρωταγωνιστής της στην ταινία «Του Έρωτα και της Σκιάς» ήταν……..κάποιος Α. Μπαντέρας!!!!!!!
Αυτή είναι η φίλη μου!!!!! Είδατε τι διάσημες φίλες έχω??????
:))

Υ.Γ.1 Είμαι και εγώ μέσα σ’ αυτούς που πάρα πολύ χάρηκαν που σε αυτό εδώ το ποστ σου ούτε μία αναφορά δεν γίνεται σε κανέναν φιλοσοφοκοινωνιολογοδιανοούμενο!!! (εγώ τώρα ξέρεις γιατί χαίρομαι!!!)

Υ.Γ.2 Είμαι εγώ τώρα ψωνάρα επειδή χαίρομαι που έχω μια τέτοια φίλη???? :))

Μετεωρίτης είπε...

γεια σου meniek,
καλή βδομάδα!!!!
Με τα βρωμο-ποστς (λέμε τώρα) περί μουσικής, έχασα τον ειρμό μου (αλλά δεν ήθελα να τους χαλάσω χατήρι) (απέφυγα μέχρι τώρα τα logos γιατί είμαι άχρηστη εντελώς με τα φοτοσόπια!) και προσπαθώ να επανέλθω στον πλανήτη των bloggers!

Σήμερα η μέρα μου ήταν..
ορθοπεταλιά!!!!!
Τρέξιμο, τρέξιμο, τρέξιμο!!
Μιλάμε ΟΜΩΣ για πολύ τρέξιμο!!

Καλή βδομάδα πάντως και ελπίζω να ηρεμήσω γιατί δεν έχω μπλογκάρει καθόλου σήμερα και μου την έσπασε!

Αντε, ποιος στη χάρη μου!
Χτες τηλεφωνικώς ο κύριος sandman μου έμαθε 2-3 πράγματα στη blogspot, αύριο όταν γυρίσει θα μου μάθει ακόμα 2-3 και θα μπορώ όταν γράφω meniek να πατάει ο άλλος πάνω σου (στα γράμματα καλέ!) και να σε επισκέφτεται πάραυτα!!

Πάντως, ανέβασα ποστάκι για την τρέλα της Δευτέρας και είπα να σε ενημερώσω, για να μην σε χάσω από πελ...

Ουπς!
Πάει, είπαμε, αυτό!
Που πήγε αυτή η γλυκιά ανώνυμη μητέρα;
Κακιώνω τώρα αλλά καμιά φορά είμαι φιδάκι (όχι στο κινέζικο!)

ΚΑΛΗΣΠΕΡΕΣ!

indictos είπε...

Αγαπητή μου με παρεξηγήσατε.
Λατρεύω τις αναφορές σε φιλοσοφοκοινωνιολογοδιανοούμενους και πολύ καλά κάνατε που παραπέμψατε στο ιστολόγιο μου γιατί και (αμπελο)φιλοσοφίες έχει και κοινωνιολογικές αναφορές (πχ. γμτ κοινωνία μου, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ κλπ) και έχω αναφέρει και διανοούμενους όπως (δύο φορές) Νταλάρας και (μία μόνο) Ρολάν Μπαρτ!!! (στα νιάτα μου, το να ήξερες και μόνο το όνομα του Μπαρτ, έφτανε να βγάλεις γκόμενα).

Ωραία πάντως τα Logoθεσες
και του Νταλί (η ανώνυμη/άγνωστη έδωσε ιδέες)
και του Μάρκες (εδώ έδωσα ιδέα εγώ)
και του Μπαντέρας (που μου αρέσει λόγω της μεγάλης μας ομοιότητας).

Καλό Βράδυ.

MenieK είπε...

@μετεωρίτη, είσαι περιζήτητη, το είδα γυρνώντας στα βλογα και είμαι σίγουρη ότι θα κάνεις εξαιρετικό ανέβασμα όποτε κι αν ανεβάσεις το ποστ,

@ritsmas, η αλήθεια κυρία μου είναι ότι ήσασταν από τους/ις πρώτους/ες που σκέφτηκα, αλλά μετά (ακριβώς επειδή φοβήθηκα το φόρτο από τις δουλειές σας και όπως έγραψα και στο τέλος του ποστ δε θέλω να φέρω κανέναν σε δυσκολη θέση...) το απέφυγα :) Α! και μην ξεχάσω... φυσικά ο Σον Κόνερυ παίζει μόνος του στο γήπεδο χρυσή μου!!! Ο Αντόνιο είναι απλά για την ξεπέτα... ο Κονερυ είναι για μια σχέση στα όρια (μια απιστία να επανορίσουμε τη σχέση μας, είπαμε να κάνουμε όχι να παίξουμε με την ψυχική μας ισορροπία!!!!)
καλή σου μέρα

@habilis, έχει μια γοητεία ο Ισπανός, που βγάζει τον καλύτερό μας εαυτό (κι ας προτιμώ εγώ τα εφιαλτικά του Bacon...)

@alexis b, από το δικό σου ποστ (και την πατάτα που έκανα στο σχόλιο... άκου να περάσω το τρένο για πετούμενο...) μου βγήκαν όλες οι ανασφάλειες. Καλή σου μέρα

@afrodiet, χαίρομαι και θα περιμένω με αγωνία

@jo μουσίτσα, να αφήσεις τις κολακείες και να ξέρεις ότι δεν σου το συγχωρώ που δεν αρχίζεις δικό σου blogoσπιτο... Θα ήσουν η πρώτη (καλά η δεύτερη, ο Adaeus πάντα προηγείται...) που θα καλούσα στο παιχνίδι

@μετεωρίτη μου ξανά, Κι εγώ στο τρέξιμο είμαι, σε καταλαβαίνω, Κι επειδή έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στις μαθησιακές σου ικανότητες σου και ακόμη περισσότερος στις διδακτικές ικανότητες του Sandman (βρε τι κολακεία πέφτει στο τίμιο τούτο blog!!!) θα περιμένω το λινκάκι μου... Όσο για το παιχνίδι, καθυστέρησέ το (εξ' άλλου και το after καλό είναι) και συνέχα με τα μουσικά ποστάκια σου... είπαμε έχω και δώρα (για μένα, δε, αυτό τα σημαίνει μόνο βιβλία και cd!!) να κάνω, η γυναίκα, τα χριστούγεννα :)

@indictε, πραγματικά νομίζεις ότι αν δεν πίστευα ότι ανήκεις στο είδος "φιλοσοφοκοινωνιολογοδιανοούμενους μούζικους" και αν δεν ήμουν σίγουρη ότι είσαι φτυστός ο Αντονιο... θα κατοικοέδρευα στο ιστολόγιον σου? τσ τσ τσ!!

Πάω να δουλέψω για το ψωμάκι μου (με αυτό το μισθό, μάλλον για τα ψιχουλάκια μου, αλλά τέλος πάντων) καλή μέρα σε όλους... :))))

MenieK είπε...

@μετεωρίτη μου, το σκέφτηκα ξαφνικά ενώ ετοιμαζόμουν να κλείσω το πι-τσι, εσύ έχεις ένα λόγο παραπάνω να παρακολουθείς το ναρκισιστικό μου blog και να σου αρέσει λίιιιγο παραπάνω το σημερινό ναρκισιστικό ποστάκι
χεχεχε (σατανικός γέλωτας)

Ανώνυμος είπε...

Εγώ καλή μου, με τέτοιες διασημότητες για φίλους......τι να το κάνω το δικό μου φτωχο-blogoσπιτο??? :))
Έρχομαι επίσκεψη στα δικά σας εξοχικά - blogoσπιτα και βολεύομαι μια χαρά!!!! :))
Λες να της λείπει της blogoσφαιρας το δικό μου τσαντίρι????

Υ.Γ. Και ναι έχεις δίκιο.... Πολύ στην κολακεία το ρίξαμε τελευταία!!!.....

χι χι χι

ritsmas είπε...

καλό αγαπητή μου. Εξαιρετικό, επιμένω... το χιουμορ εννοώ
ριτς

Stratos Bacalis είπε...

Άψογα όλα!!! Το ήξερα ότι θα κάνεις κάτι απίθανο!!!! Μπράβο! Ο Νταλί σκίζει!

MenieK είπε...

@ritsmas, ενίοτε σκέφτομαι ότι μόνο το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός με κρατά στα καλά μου...

@sandman_grgrgrgrgr, (όοοοοχι, λάθος κατάλαβες ΔΕ ζηλεύω για το ταξιδάκι!!!) welcome home :) (Σιγά, το άψογο... πάντως thnx και thnx και γαι την πρόσκληση...)

Stratos Bacalis είπε...

Καλώς σας βρήκα!

Roadartist είπε...

χαχα Νταλί, Μάρκες.. μια χαρά!!

Κλαζoμένιoς είπε...

Τσ...τσ...τσ...τσ...τσ...τσ... τσοκαρίες...
(Δ. Ψαθάς)

Φιλιά, φιλάκια, φιλάρες.

Μετεωρίτης είπε...

ήρθα ξανά να γκρινιάξω!!

Από τότε που ανέβασες το post με το ποδήλατο, μου έχει γίνει η ζωή το αυτό. Τραβάω την ανηφόρα και είμαι και καπνίστρια η γυναίκα!
Υστερα, ανέβασες το post με τον Νταλί και τα βλέπω όλα... σαν πίνακα του Νταλί.
Ρολόγια μπλέκονται, άνθρωποι μεταμορφώνονται σε δωμάτια, θυμήθηκα και την Αμάντα Λιρ, έφτιαξα ένα ποστ με ένα τραβεστί και κόντεψαν να με σκολοπίοσουν όταν άκουσαν την ιδέα μου...
Να, τώρα, κοίτα τι έπαθα. Δεν θυμάμαι πως γράφεται το σκολοπίζω. Στο μυαλό μού έρχονται τα σκαλοπίνια. Συνειρμικά, ήρθε και ο Τερκενλής, για τον οποίο περιμένω ανατριχιαστικές λεπτομέρειες να ξέρω που θα πορευτώ (θα 'ναι Δέσποινα, θα'ναι Κωνσταντινίδης;!!).
Αααααααχχχχ...
Θα έχεις καταλάβει ότι η ψηφοφορία μου πέφτει μανίκι. Δεν τα πάω καλά με τις κριτικές. Σήμερα ανέβασα Patti Smith. Θα βγουν να με πουν πάλι βλαχοροκά. Ασε με, γιατί με έχουν πιάσει τα νεύρα μου. Ασχολούμαι με την μουσική στον όσο ελεύθερο χρόνο έχω και που καιρός για τα τρελοποστάκια μου...
Πάλι με χρόνους με καιρούς όμως...

Ουφ! Τα είπα!
Εστειλα και στον ινδικτο ένα τεράάάστιο mail που του εξηγώ το post-ικό μου τέλμα.
Μόλις αισθανθώ ακμαία, δυνατή, γερή, θα σου γράψω για να γκρινιάξω ΚΑΙ μέσω mail.
Φιλιά MENIEK!!

Μου έλειψες - καλή η μουσική αλλά και τα άλλα που λέγαμε...

Ενα ντέρμπι μας χρειάζεται αν πάρουμε ομπρός!

ritsmas είπε...

Καλησπέρα Meniek.Ο αυτοσαρκασμός παραμένει λυτρωτικός για πολλούς, αρκεί να ξέρουν πώς να τον χρησιμοποιήσουν. Εμένα με γιατρεύει την τελευταία στιγμή, όταν νομίζω ότι δεν έχω άλλη διαδρομή και τα πάντα γύρω μου είναι ένας πληκτικός μονόδρομος χωρίς δένδρα. Ας πούμε στην ερημο της Τυνησίας.
Ασχολούμαι με τα πάθη γενικώς και ουχί ειδικώς, αλλά οι περισσότεροι έχουν ξεχάσει τί μπορεί να σημαίνει μια τέτοια λέξη. Είνα, άραγε, καλή, μήπως ειναι κακή ; Μπορούμε να το αντέξουμε το πάθος, να το υποστούμε ; Μήπως θα βαρυστομαχιάσουμε; Τόχω ακούσει από νέους ανθρώπους να το ψιλοχλευάζουν κι ανησυχώ καλή μου.
καληνύχτα
ριτς

MenieK είπε...

@sandman, όπως αντιλαμβάνεσαι θέλουμε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και φωτό

@roadartist, oh yeah!!!!

@κλαζομένιε, τι δεν καταλαβαίνω σε αυτό το σχολιάκι???

@μετεωρίτη, πορεύσου γλυκιά μου με το μιλφείγ του Κωνσταντινίδη (το ότι η ποιότητα της Δέσποινας φθίνει, ενώ οι τιμές της ακμάζουν, νομίζω κοινό μυστικό. Ο λαρισαίος κρατά ακόμα...) στο χεράκι και συνέχισε ν' ανεβάζεις τις μουσικές σου προτιμήσεις (τις οποίες εγώ περιμένω και παρακολουθώ ανελιπώς, μαζί με του Sandman και του Indiktούλη) έχοντας στο μυαλό σου:
Σ' όποιον αρέσουμε για τους άλλους δε θα μπορέσουμε (βλαχομπαρόκ -αλλά κούκλα- Γαλάνη, στην οποία παρεμπιπτόντως (με την βλαχορεμπέντισα -κι επίσης κούκλα- Αρμαβνιτάκη) πήγα την Παρασκευή...).
Κάτσε να ξελασκάρω (μα τι κακό είναι αυτό για όλους/ες μας, αυτές τις μέρες???) και θα τα πούμε και ιδιωτικά....

@ritsmas, ενίοτε πιστεύω ότι και η έρημος της Τυνησίας μεγαλύτερη γοητεία και ομορφιά έχει από τη σκέψη αυτών που μας περιβάλλουν Τώρα αυτό ακούστηκει πολύ ελιτίστικο και ισοπεδωτικό, ενώ δεν το σκόπευα, οπότε ας το ξαναεκφράσω... Διαφωνώ με την αισθητική αλλά και το βάθος πολλών από όσα με περιβάλλουν. Μπορεί να φταίω εγώ, αλλά αυτό που βλέπω ΔΕΝ μου ταιριάζει, δεν με ικανοποιεί και, χωρίς να αποφεύγω την ταύτιση με τους Statler & Waldorf (μην ψάχνετε για φιλοσόφους, οι γέροι στο Μάπετ σόου είναι) το θεωρώ ανούσιο και άχαρο

Μετεωρίτης είπε...

Α, ζηλεύω!!!!!
Η Αρβανιτάκη είναι η πιο-πιο-πιο αγαπημένη μου, χρόνια τώρα, ό,τι και να τραγουδήσει η θεά, δεν το συζητώ!!
Η Γαλάνη... και εδώ περιττεύουν τα σχόλια! Το έχω στο πρόγραμμα και φαντάζομαι πως θα γίνεται του χαμού!!
Δεν ακούω ελληνικά πια, αν ακούσω βάζω μόνο Δίεση και κόβω ευχάριστα τις φλέβες μου. Αμα δεν έχει πόνο, μαχαίρι, μεταξωτά το κομμάτι, δεν μου κάνει!
Anyway, έκανα κατάχρηση της φιλοξενίας σου! Φεύγω, φεύγω!!